Rage Szamanki

 

 - Denn... no weź nie przesadz...- nie zdążyła dokończyć, bo łyżeczka obrzydliwie gorzkiego syropu wylądowała w jej ustach - BLAH!!! Co to jest?

- Lekarstwo.. - odpowiedziała spokojnie czarownica, choć jej ruchy wskazywały na dość podniesioną nerwowość

- Luk robi smaczniejsz... - zamilkła, gdy ametystowe tęczówki spoczęły na niej, thunder Zailena ma w sobie mniejszy potencjał energii, niż to spojrzenie

- Potiony, jak zawyżonym mianem je określasz - prychnęła - tego szarlatana, nie są uznane w Erinn! Nie mają odpowiednich badań i jak zapewne doskonale zdajesz sobie z tego sprawę, zawierają masę składników o wątpliwej legalności. Co więcej! to zwykła mistyfikacja.. One JEDYNIE sprawiają, że WYDAJE ci się, że czujesz sie po nich lepiej. To najzwyklejsze w świecie używki, nic ponad to

Noki opadła na poduszki. Za bardzo bolała ją głowa by walczyć teraz z czarownicą o legalność Lukowych potionów. Fakt był jednak niezaprzeczalny, że Alchemik bardziej dbał o ich smak, niż czarownica, która (tak przynajmniej sądziła Noki) specjalnie zrobiła ten syrop tak nieznośnie gorzkim

- Jak mogłaś się zgodzić na ten irracjonalny pomysł!

- mówiłam ci Denn, że to był wypadek...

- WYPADEK?! Wpaść pod ICE SPEARA?!?!?!? - Czarownica niezbyt delikatnym ruchem (w osądzie Noki) wsunęła jej termometr do ust - przecież nawet nie zdajesz sobie sprawy jak niską ma to temperaturę! Wiesz czym grozi nagłe wychłodzenie organizmu do tak niskiej temperatury?

- Teraz już wiem - westchnęła Noki - "Furią, którą będę musiała znosić przez kolejne kilka dni" - pomyślała z uśmiechem

- i co cię tak cieszy! - Dobry humor dziewczynki, jeszcze bardziej rozjuszył czarownicę - 39° no pięknie!

- sukkuby maja wyższą temperaturę... - próbowała łagodzić sytuacje dziewczynka

- Nie wyższą tylko NIŻSZĄ Noki! W dungeonach jest chłodno! Jesteście jak jaszczurki! obniżacie swoją temperaturę ciała, żeby zbliżyć ją do otoczenia.

- uh... - Dziewczynka zamknęła oczy, gdy nagle usłyszała pukanie do drzwi - ja otworz... - Czarownica jednak jedną ręką przytrzymała ją w łóżku

- ani się waż wyłazić - syknęła ostrzegawczo

- ale to na pewno Luk, mam pracę

- masz leżeć!

- ale...

- bez dyskusji! - Czarownica pstryknęła palcami, a kołdra otuliła dziewczynkę tak szczelnie, że ta nie miała możliwości nawet ruszyć palcem u stopy, nie mówiąc już o opuszczeniu łóżka. Czarownica zaś podeszła do drzwi. Otwarła je jednym szybkim ruchem. Na progu stał Luk

- o.. - rzekł zaskoczony - wpadłem po Noki, bo coś się spóźnia - próbował zajrzeć do wnętrza przez ramię Czarownicy

- zaraz będę Lu!!!! - dziewczynka zawołała z głębi roomu

- nigdzie idzie - Denn warknęła w kierunku alchemika

- e? c; - spytał nieśmiało

- NIG-DZIE-NIE-I-DZIE - powtórzyła jeszcze raz. Kapitan uśmiechnął się niemrawo

- ale mamy misję.. potrzebuję kogoś na tyle małego by zbadał nowo odkryte korytarze zamku

- to znajdź sobie szczura Luk! - usiłowała zamknąć drzwi, ale chłopak zdążył wsunąć nogę, tak, że zatrzaśnięcie okazało się niemożliwe

- Co cię ugryzło Denn?

- Noki jest przeziębiona przez tego twojego infantylnego braciszka, który postanowił na niej testować swoje nowe pożal się Neamhain spelle!!!!

- uh?

- to był wypadek.... - dało się słyszeć z głębi pokoju


- a teraz jeszcze ty wpadasz na pomysł, aby na kolanach sprawdzała jakieś na wpół podtopione korytarze lodowatego zamku!

- em.. skąd pomysł, że podtop...

- bo to Tara Luk! Piwnice zamkowe w większości są podtopione! wynocha mi stąd, bo mała zaraz mi zwieje a dziś ma leżeć w łóżku!

- em... - zastanawiał się czy dodać coś jeszcze, uznał jednak, że z wściekłą czarownicą lepiej nie wdawać się w dyskusje

- i zabieraj te swoje buteleczki! - wrzuciła mu w ręce kilkanaście słoiczków, buteleczek i innego szkła pełnego kolorowych płynów, po czym zamknęła drzwi, zostawiając zszokowanego chłopaka na progu.

- To był Lu prawda? - Noki wysunęła rudy łepek spod kołdry

- mhm.. - mruknęła czarownica, mieszając jakieś kolejne specyfiki

- I nie był zły? - spytała cicho

- wręcz przeciwnie. Kazał przekazać, że życzy szybkiego powrotu do zdrowia

- oh... - mruknęła Noki, wyglądając przez okno. Chłopak, obładowany potionami, lawirujący na śniegu by nie zgubić żadnego z nich właśnie powoli udawał się w stronę głównego placu...